ما را  جاودانگی در  انتظار است

برخی گرفتار طولِ زندگی می‌شوند، غافل از این نکته نغز که عرض زندگی می‌تواند اهمیتی و ارزشی افزون داشته باشد. به دیگر معنا، کیفیت زندگی بسیار مهم‌تر از کمیت آن است؛ اینکه یک دفتر را به کتاب تبدیل کنیم، اهمیت آن خیلی بیشتر از سیاه کردن صد دفتر است. اولی به روشن شدن راه برای همه می‌انجامد و دومی به تباه کردن فرصت‌ها و ظرفیت ها.

ما بیش از هر چیز دیگر باید برای کیفی کردن زندگی خود تلاش کنیم. اگر در این کار موفق شویم، به توفیقات بی پایانی خواهیم رسید که مرگ هم نه تنها بر آن نقطه پایان نمی‌گذارد که باعث دامن گستری آن هم می‌شود. با زیستنی چنین است که آدمی نه تنها نمی‌میرد، بلکه مرگ را هم می‌میراند.

مرجع فیلسوف و قرآن پژوه، حضرت آیت ا... جوادی آملی ما را به نگاه تازه به مرگ می‌خواند، بعد از اینکه به فهم درست از زندگی رسیدیم و لحظاتمان را از عقیم بودن به زایایی و باروری تغییر حالت دادیم. این کلام آیت ا... است که از نگاه دینی چنین پرده برمی دارد که «دین ثابت کرده است که انسان مرگ را‌ می‌میراند، نه اینکه بمیرد. این اهل بیت (ع) آمدند تا از آن طرف خبر بدهند؛ فرمودند: «وَ لَکِنَّکُمْ تَنْتَقِلُونَ مِنْ دَارٍ إِلَی دَار»؛ مرگ از پوست به درآمدن است، نه پوسیدن.

مرگ هجرت است. ما مرگ را‌ می‌می رانیم، ما بر مرگ مسلط هستیم، مرگ را زیر پا له می‌کنیم و به آن طرف می‌رویم. این بیان نورانی سید الشهدا (ع) در ظهر عاشورا در آن بحبوحه‌ای که شمشیر می‌زدند است که فرمود: «صَبْراً بَنِی الْکِرَامِ فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَهٌ»؛ مبادا خدای ناکرده کوتاه بیایید، مرگ پلی است زیر پای شما، روی این پل پا می‌گذارید و به آن طرف پل می‌روید، «فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَهٌ تَعْبُرُ بِکُمْ»، همه خبر‌ها آن طرف است» برای رسیدن به خبر‌های خوب آن ور پل، باید مسیر را به سلامت پشت سر گذاشت و با زندگی درست به مرگی رسید که راه رسیدن به ابدیت است. مسیری که ما را از معرض نیستی تا بامِ هستی مانایی بر می‌کشد.   

با این نگاه است که کلمات با جرئت تمام از گلوی قلم جاری می‌شود تا تصریح کند که انسان با مرگ تمام نمی‌شود، بلکه ابدیت او با مرگ آغاز‌ می‌شود. کیفیت زندگی و نگاه که چنین شود، کمیت‌ها هم ذیل آن ارزش پیدا خواهد کرد. آن وقت هرچه دفتر بیشتر در اختیار باشد، کتاب بیشتر تولید خواهد شد.

قطعا کتاب‌های بیشتر نورانیت بیشتر هم تولید خواهند کرد. هر کتاب هم فراتر از خود ما، مردم فراوانی را به دنبال خواهد آورد که با خواندن، به دانستن رسیدند، دانستن را به توانستن ارتقا دادند و از دل توانستن به عمل همت کردند. نتیجه عمل هم روشن است؛ امتداد بهشت آن جهان در ادامه زیست بهشتی جهان حاضر. بهشتی زندگی کنیم تا مقیم همیشگی آن مقام مبارک باشیم؛ ان شاءا....